Inzetten op preventie bij dringende medische hulp: een strategie om kosten te besparen en voor een betere toegang tot zorg

Zonder exhaustief te willen zijn, belicht dit onderzoek de administratieve barrières en de gevolgen van een restrictief gezondheidsbeleid voor de volksgezondheid. We staan ook stil bij de financiële middelen voor dringende medische hulp.

In dit onderzoek wordt gekeken naar de moeilijkheden waarmee mensen zonder wettig verblijf in België te maken krijgen wanneer ze toegang willen krijgen tot gezondheidszorg. Nadruk ligt hierbij op het systeem van dringende medische hulp (DMH).

De DMH is de poort naar gezondheidszorg. Maar desondanks zorgen de administratieve rompslomp en de toelatingsvoorwaarden ervoor dat mensen moeilijk toegang krijgen tot de zorg.
De omslachtige procedures werken vaak ontmoedigend en ondermijnen de doeltreffendheid van het systeem. Ze vergroten zo de gezondheidsrisico's voor de betrokken personen en zorgen
ervoor dat ze hun rechten niet opnemen.

Het huidige beleid wordt vaak gestuurd door bezuinigingen of nationaliteitsoverwegingen en streeft naar het beperken van de toegang tot DMH. Hierdoor wordt de gezondheidsongelijkheid nog groter. Deze aanpak dreigt niet alleen de volksgezondheid in het gedrang te brengen, maar zorgt op termijn ook voor hogere kosten bij gebrek aan preventieve zorg.

Het huidige systeem moet hervormd worden. Door in te zetten op preventie kan men toekomstige gezondheidscomplicaties verminderen en tegelijkertijd de totale kostprijs verlagen. In deze studie worden, in de hoop dat ze politici kunnen helpen bij hun besluitvorming, concrete maatregelen aangereikt voor een rechtvaardigere gezondheidszorg. Daarbij wordt rekening gehouden met de wettelijke beperkingen.