“Alleen een billijke en duurzame financiering van de OCMW's kan een antwoord bieden op de stakingen bij de Brusselse maatschappelijk werkers”.

In het kader van de stakingen waartoe het gemeenschappelijk vakbondsfront het initiatief heeft genomen, deelt de Federatie van de Brusselse OCMW's ten volle de vaststelling dat de arbeidsvoorwaarden binnen de OCMW's slechter worden. Zij worden meer en meer gevraagd om de meest kwetsbare gezinnen te ondersteunen die zwaar worden getroffen door de opeenvolgende crisissen (gezondheidscrisis, vluchtelingencrisis, energiecrisis, inflatie...).

De voorbije jaren heeft zij de betrokken regeringen herhaaldelijk gewezen op het feit dat de structurele middelen voor de OCMW's ontoereikend zijn om hun taken naar behoren te kunnen uitvoeren.

Om een efficiënte openbare dienstverlening te kunnen blijven aanbieden aan de meest kwetsbaren, maar ook aan de hele Brusselse bevolking, die steeds meer bij het OCMW moet aankloppen, roept de Federatie van Brusselse OCMW's de federale regering en het Brussels gewest op om de toekomst van onze instellingen en onze mensen te garanderen, en dus te beschikken over een adequate structurele financiering die beantwoordt aan de noden.

Een eerste signaal zou alvast al een billijkere terugbetaling van de financiële steun zijn, waarvan een groot deel nog door de lokale besturen wordt gedragen. Er zijn permanent meer middelen nodig om extra personeel aan te werven en zo de werklast beter te kunnen verdelen over de maatschappelijk werkers. Deze extra middelen zijn ook nodig om hun werk eerlijker te verlonen en hun functie aantrekkelijker te maken, nu de OCMW's te kampen hebben met een personeelstekort.

Voor Khalid ZIAN, voorzitter van de Federatie van Brusselse OCMW's, "is het lokale ambtenarenapparaat in het Brusselse Gewest het stiefkind van de overheidsambtenaren in ruime zin. Deze tekortkoming is een echte handicap voor de aantrekkelijkheid van de Brusselse gemeenten en voor de OCMW's, die moeite hebben om maatschappelijk werkers aan te werven”.

“Met de ene crisis die de andere aflost (corona, de exploderende energieprijzen en de vluchtelingencrisis) vinden onze mensen oplossingen voor wie in moeilijkheden verkeert, maar ze botsen stilaan op hun grenzen”, vervolgt Khalid Zian. "De werkdruk is aanzienlijk toegenomen, terwijl er nauwelijks personeel bijkomt. Ondanks hun inzet zijn veel maatschappelijk werkers uitgeput en ontgoocheld. Velen van hen zijn geneigd de handdoek in de ring te gooien onder de druk en het gebrek aan vooruitzichten op een betere situatie”.

“Armoede en sociale bescherming voor de meest kwetsbare gezinnen zijn bovenal nationale en gewestelijke kwesties. Deze bestuursniveaus moeten oplossingen aanreiken, en met name financiële oplossingen, en niet de last afschuiven op de schouders van de OCMW's en uiteindelijk op de gemeenten, wiens financiën nu al in het rood staan,” benadrukte Khalid Zian. En hij besluit: "Ja, natuurlijk deel ik de opmerkingen en de eisen van de stakende maatschappelijk werkers”.